هوالمحبوب
به قلمِ علی رضا عباسی
.
آموزش و پرورش را اگر با سایر وزارت خانه های کشورهای دیگر همتاسازی کنیم می بینیم که در اغلب کشورهای دنیا این وزارت خانه وجود دارد. این وزارت خانه با بیش از یک میلیون نفر نیروی انسانی بزگترین وزارت خانه کشور است. این وزارت خانه اغلب در گذشته و اکنون با مشکلات مالی فراوانی روبرو بوده که می توان یکی از عوامل آن را عدم سازماندهی مناسب نیروی انسانی آن برشمرد. با توجه به آمارهایی که خود وزارت خانه عمومی کرده است در حال حاضر در کشور بیش از 100 هزار مدرسه وجود دارد که جمعیتی بالغ بر 12 میلیون نفر را در دل خود گنجانده است. با توجه به آمارهای موجود هزینه برای هر دانش آموز در طول یک سال بیش از 200 هزار تومان است که جمع مقادیر هزینهء قابل توجهی را شکل می دهد. دیگر دلیل عدم توان مالی این وزارت خانه به درآمدزایی برمی گردد. در بدو تشکیل این وزارت خانه تا کنون هیچ برنامهء مدونی برای ایجاد یک منبع درآمدی مناسب برای این وزارت خانه نیندیشیده است آموزش و پرورش رامی توان از طریق راهیابی به شرکتهای بزرگ اقتصادی و شریک کردن آن از سود آنها به سمت درآمدزایی برد ولی افسوس کهحجم کار بالای مدیران این فکر شایسته را از ذهن متولیان دور کرده است. یکی دیگر از مواردی که می شود روی آن اندیشید و مفید دانست اختصاص یک حساب مشخص برای آموزش و پرورش است.در سالهای اخیر شهرداری تهران با ایجاد بانک شهر توانست دارایی های خود را نزد خودش نگه دارد و تمامی پرسنل آن از این بانک سود ببرند و سیستم پرداخت حقوق آنها در این بانکها صورت بگیرد آموزش و پروش می تواند با ایجاد این موسسات یا بانکها در شکل گیری یک منبع درآمدی برای آتیه خود اقدام نماید. چه بسا اینکه با این میزان نیروی انسانی و میزان گردش مالی آنها  موفقیت آن دور از تصور نیست.به امید اعتلای ایران اسلامی و رشد وزارت خانه ای که بعنوان سرمایه گذاری اجتماعی از آن یاد می شود   
 
باز نشر در حرف تو  
باز نشر در پارسی نامه